எல்லாரும் பெருமூச்சு விட்டாச்சா?

இரண்டு நாட்களாக விடாது சுழற்றி அடித்து வந்த சூறாவளி நேற்றிரவு மேற்கிந்திய தீவுகளில் கரைகடந்தது போலிருக்கிறது. நேற்று வரை இந்திய அணியை திட்டி தீர்த்து வந்த நம் ரசிக கண்மணிகள் நேற்றைய 'பட்டையை கிளப்பிய' வெற்றிக்குப் பின் மகிழ்ச்சியுடன் நடமாடத் தொடங்கிவிட்டனர். இது ஒரு கத்துக்குட்டி அணிக்கெதிரான வெற்றி என்றாலும் பெரிய வெற்றியாகையால் 'இங்க பாரு மச்சான், கோப்பை நமக்குத்தான்' எனும் விதத்தில் (வழக்கம்போல) வீர சவடால்கள் விடத்துவங்கியுள்ளனர். 'அடப்பாவிகளா! நேத்து தானடா வீட்டையெல்லாம் உடைச்சீங்க. அதுக்குள்ள தலையில தூக்கிவச்சி கொண்டாட ஆரம்பிச்சாச்சா'. என்னவோ போங்க நம் இந்திய மக்களின் உணர்ச்சிகளை எளிதாக புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

நேத்து நான் மேட்ச் பார்க்கும் போது கூட (கும்பலாத்தான் மேட்ச் பார்த்தேன். அதுல இருக்கும் கிக்கே தனி) இந்தியா பேட்டிங் முடிஞ்சவுடனே ஒருத்தன் சொல்றான், 'இது போதும்டா. சூப்பர் 8-க்கு போகாட்டி கூட பராவில்லைடா'. அடப்பாவிப்பயலே, நேத்து வரைக்கும் கொலைவெறியோட அலஞ்சியேடா. இதே மூஞ்சிதான் இலங்கை கூட இந்தியா தோற்றுப்போய்விட்டால் (அதற்கான வாய்ப்பு மிகக் குறைவு) மீண்டும் கையில கல்லை தூக்குவான். அந்தளவிற்கு நம்ம மக்கள் எமோஷனல். அந்த நிமிடத்தில் என்ன நடக்கிறதோ அதற்கேற்றால் எதிர்வினை இருக்கும் நம்மிடம். நம் மக்கள் மூளையைவிட இதயத்திற்கு அடிபணிந்தவர்கள். :)

என்னவோங்க, சின்ன அணியிடம் வென்றால் கூட பெருமைப்படும் அளவிற்கு வென்றார்கள். இதில் எனக்கு இன்னொரு மகிழ்ச்சி என்னன்னா சேவாக் ரன் அடிச்சது தான். சேவாக் அடித்த எல்லா ஷாட்டுகளுமே சரியாக அடிக்கப்பட்டவை ஒரே ஒரு ஷாட் தவிர(அவர் அவுட் ஆன ஷாட்). நேற்று வரை அவரை திட்டி தீர்த்த வர்ணனையாளர்கள் கூட புகழ்கிறார்கள் (இவர்களும் நம்ம ரசிகர்கள் மாதிரிதான்). இதே மாதிரி சேவாக் இலங்கை கூட ஆடுவாரா என்று எல்லாரும் கேட்பது தெரிகிறது. சேவாக்கின் தனித்தன்மையே அவருக்கு ஒரு பந்து வீசப்பட்டால், அதில் அவருக்கு சிக்ஸ் அடிக்கவும் தெரியும்(நல்ல ஃபார்மில் இருக்கிறார் என்று பொருள்), அதே பந்தில் அவுட்டாகவும் தெரியும் (அந்த நேரத்தில் அவரை காப்பாற்ற ட்ராவிடால் மட்டுமே முடியும்). நேற்றைய ஆட்டத்திற்குப் பின் அவர் ஃபார்ம், நம்பிக்கை, பாடி லாங்குவேஜ் எல்லாம் முன்னேறி இருக்கும். நேற்று அவர் நூறடித்துவிட்டு பேட்டை உயர்த்தி காட்டியபோது, சேவாக்கின் தாயை விட மகிழ்ச்சியடந்தவர் ட்ராவிட்தான். அவர் 100 அடித்தது போன்றதொரு மகிழ்ச்சி.

எல்லா பெரிய அணிகளும் சிறிய அணிகளை 200+ வித்தியாசத்தில் ஜெயிக்கும் போது நாமலும் அதை செய்ய முடியும் என்பதை நிரூபித்த நம்ம பசங்களுக்கு ஒரு 'ஓ' போட்டுத்தான் ஆகனும். மேலும் மேலும் அசத்துவார்கள் என்ற அசையாத நம்பிக்கை எனக்கிருக்கிறது.
========================================================

அப்புறம், கடந்த 3/4 நாட்கள் கிரிக்கெட்டின் கருப்பு நாட்கள் என்று சொன்னால் அது மிகையில்லை. மறைந்த பாப் உல்மரின் இறப்பிற்கு பலவாறு காரணங்கள் வந்து கொண்டே இருக்கிறது.

பாகிஸ்தான் அயர்லாந்து அணியுடன் தோற்றதிற்கு காரணம் மேட்ச் ஃபிக்ஸிங் என்றும், பாகிஸ்தான் அணியினர் சூதாட்ட தரகர்களிடம் தொலைபேசியில் பேசியுள்ளனர் என்றும், சூதாட்ட பெரும்புள்ளிகள் உல்மரை கொலை செய்திருக்கலாம் என்றும் வதந்திகள் (?) கிளம்பியவண்ணம் உள்ளன.
சிலர், அவர் அளவிற்கதிகமாக மது அருந்தியிருக்கலாம் அதனால் தான் வாந்தியெடுத்திருக்கிறார் என்றும் கூறுகின்றனர். இந்நிலையில் அவர் உடல்-பரிசோதனை முடிவுகள் இன்று வெளியாக உள்ளன. முடிவுகள் கிரிக்கெட்டிற்கு பங்கம் விளைவிப்பவையாக இல்லாமல் இருக்க வேண்டும்.
===================================================


இவையெல்லாம் நடந்து முடிந்திருக்கையில், நம் கவனிக்கத் தவறிய மற்றொரு நிகழ்ச்சியும் இந்த இரண்டு நாட்களில் நடந்திருக்கிறது. இங்கிலாந்து அணியில் அது சிறிய அளவில் புயலை கிளப்பி இப்போது அடங்கியிருக்கிறது. இங்கிலாந்து அணியின் துனை கேப்டன் Flintoff தனது அணித்தோழர்களுடன் (James Anderson, Ian Bell, Jon Lewis, Paul Nixon and Liam Plunkett) சேர்ந்து இரவு நேரத்தில் குடித்து கலாட்டா செய்திருக்கிறார்.

இதனை கண்டிக்கும் விதமாக இங்கிலாந்து கிரிக்கெட் வாரியம் அனைவருக்கும் அபராதம் விதித்திருக்கிறது. ஆனால், துனை கேப்டனான Flintoff-ற்கு மட்டும் தன்டனை கூடுதலாக வழங்கியிருக்கிறார்கள். என்ன தெரியுமா? அவருடைய துனை கேப்டன் பதவியை பறித்ததுடன் கனடாவிற்கெதிரான எதிரான போட்டியில் அவரை விலக்கினர்.

இப்போது Flinoff தன் மீது அதிக நம்பிக்கை வைத்துள்ள நாட்டு மக்களிடமும், கிரிக்கெட் வாரியத்திடமும் பொது மன்னிப்பு கேட்டுள்ளார்.

விளையாடப் போன இடத்தில் ராக்கூத்து கேட்குதா உனக்கு மவனே!!